Άξιος

• "Άμα έρθει αυτός και πει ότι το έχουμε νοικιάσει;" "Ρώτησέ τον τι είπε, για να μην το πει" "Αν έγινε να καταργηθεί. Και δεν θα πει τίποτα. Θα το εξετάσουμε και θα δούμε αν μας έχει γίνει πρόταση, αυτό να πει..." Τον βγάζουν στην σέντρα για το αυθαίρετο, τον εκθέτει ανεπανόρθωτα η Πολεοδομία, τον στριμώχνει ο ΟΗΕ για τους ρύπους, τον σφυροκοπά ο Δήμας, του χώνει πρόστιμα η Νομαρχία Πειραιώς, τον προγκάει όλη την Ελλάδα για το Χωροταξικό... Οι τελευταίες περιπέτειες τού, πεφιλημένου τής στήλης, Υπουργού Εργολαβίας μού θυμίζουν εντόνως την σειρά ταινιών με ήρωα τον μποξέρ Rocky Balboa: κάθε φορά έτρωγε το ξύλο τής αρκούδας από τους αντιπάλους του - και πάντα κάτι γινόταν κι έφευγε από το ρινγκ όρθιος, και νικητής. Τώρα αποκαλύπτεται ότι το ακίνητο, που ενοικίασε στην Ανάβυσσο η "Κτηματολόγιο Α.Ε.", ανήκει στον μηχανικό τής αυθαίρετης βίλας, και ο Υπουργός επιδίδεται σε μαθήματα παρασκηνιακών τακτικών χειρισμών για την αντιμετώπιση επικοινωνιακών κρίσεων: τι κοφτερό μυαλό, τι ολύμπια ψυχραιμία - αλλά, Γιώργο μου, ποιος ξέχασε ανοικτά τα μικρόφωνα; Οι ρεπόρτερ τού Υπουργείου σκίζονται πλέον να μάθουν τι είδους εξυπηρέτηση μπορεί να 'χει κάνει ο Σαρακατσάνος στον Καραμανλή, ώστε να κρατά ακόμη την θέση του... (για όσους το έχασαν, το ξεκαρδιστικό βίντεο από το δελτίο ειδήσεων τής Πέμπτης υπάρχει ολόκληρο στο www.skai.gr - και οι ταινίες τού Rocky, για όσους γουστάρουν συγκριτική μελέτη, σε όλα τα ενημερωμένα video clubs).

• Την περασμένη εβδομάδα καταλόγισα έλλειψη ευρηματικότητας στους πολιτικούς ηγέτες τού τόπου. Όπως απεδείχθη, τους οφείλω συγγνώμη. Ο Έλλην ξεχειλίζει από ευρηματικότητα, αν είναι να τα 'κονομήσει: ας υποθέσουμε ότι πάσχεις από οικολογική συνείδηση και θες να βρεις έναν τρόπο να παράγεις ενέργεια ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΣΟΥ ΑΝΑΓΚΕΣ, που δεν θα προσβάλλει το περιβάλλον - να αναπτύξεις, ας πούμε, φωτοβολταϊκό σύστημα στην στέγη τού δικού σου σπιτιού, ΜΕ ΔΙΚΑ ΣΟΥ ΕΞΟΔΑ, χωρίς να επιβαρύνεις το κράτος. Ε λοιπόν, ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ. Ή, μάλλον, το έχεις - μόνο που η νομοθεσία σε υποχρεώνει να δηλώσεις έναρξη επιτηδεύματος, να γραφτείς στον Ο.Α.Ε.Ε., ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΕΙΣ 1.500 ΕΥΡΩ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΣΕ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΕΙΣΦΟΡΕΣ, ανεξάρτητα αν πουλάς ρεύμα ή όχι. Μετά την ένταξη τής πορνο-οικονομίας στο ακαθάριστο εθνικό προϊόν, η δικαίωση τού νταβατζή συνεχίζεται.

• Τον "ανταγωνισμό τής γνώσης" επικαλέσθηκε στις Σέρρες ο Πρωθυπουργός, για στηρίξει την επιμονή τής Κυβερνήσεως στην ίδρυση μη κρατικών Πανεπιστημίων. Όπως ακριβώς συμβαίνει στην οικονομία, το εμπόριο και τον αθλητισμό, έτσι και στην εκπαίδευση προοιωνίζεται δεινά η υποκατάσταση τής έννοιας τού "συναγωνισμού" από εκείνην τού "ανταγωνισμού" - υποκατάσταση πρώτα σε ιδεολογικό και ύστερα σε πρακτικό επίπεδο. "Συναγωνισμός" σημαίνει "παλεύω με τον διπλανό, για το καλό και των δυο μας". "Ανταγωνισμός" σημαίνει "παλεύω για να βάλω τον διπλανό μου από κάτω". Ο ανταγωνισμός οδηγεί, σε βάθος χρόνου, έτσι ή αλλιώς, στην επικράτηση τού ισχυρότερου και στην επιβολή μονοπωλίου. Να γιατί στην αγορά όλοι βολεύονται με τα καρτέλ - και οι "μεγάλοι", που ελέγχουν την κατάσταση αποφεύγοντας ανεπιθύμητες κρατικές παρεμβάσεις, και οι "μικροί", που μόνον έτσι μπορούν να επιβιώσουν. Στον αθλητισμό, ο ανταγωνισμός για το κέρδος έφερε την πρέζα. Στην παιδεία, κανένα ιδιωτικό Πανεπιστήμιο, όσο καλό κι αν είναι, δεν πρόκειται να συνεισφέρει στην βελτίωση τού δημόσιου, αν δεν δώσει το Κράτος χρήματα γι' αυτό - κι ας μην γελιόμαστε: αν το Κράτος σκόπευε να δώσει χρήματα, δεν θα "χρειαζόταν" τώρα τα ιδιωτικά ΑΕΙ... Το ερώτημα "συναγωνισμός ή ανταγωνισμός" είναι δίλημμα πολιτικό, δίλημμα κουλτούρας, δίλημμα ηθικής - αλλά δεν σκιάζονται από τέτοια οι κρατούντες, έχουν ήδη κάνει την επιλογή τους. Οι ομιλούντες σήμερα για ανταγωνισμό, μυρίζονται είτε μπαγιόκο, είτε το αίμα τού απέναντι.

• Ντρέπομαι, αλλά το λέω: πιστεύω ακράδαντα πως ο Ζοζέ Πεσέιρο, τον οποίο έδιωξε ο Παναθηναϊκός με τη λήξη των play offs, ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ. Εκδιώκεται, δε, από την ομάδα επειδή έχασε τον έλεγχό της, εξ αιτίας παθογενειών που θα παραμένουν όσο οι διοικούντες θα εθελοτυφλούν και θα εμμένουν στην νοοτροπία που κρατά το τριφύλλι στα "ρηχά". Στα πλαίσια αυτής της νοοτροπίας ψωροκώσταινας, η ΠΑΕ υποβαθμίζει συστηματικά το προσφερόμενο στον πελάτη-φίλαθλο προϊόν (τα 'χω ξαναγράψει: γήπεδο-αχούρι, κακής ποιότητος ποδοσφαιρικό υλικό κλπ.), ενώ εξαναγκάζεται κάθε καλοκαίρι σχεδόν να αναζητά καινούριο προπονητή, μην επιτρέποντας στον προηγούμενο να παρουσιάσει ολοκληρωμένο έργο. Φτου κι απ' την αρχή, δηλαδή, και φέτος, αφού για τους πρυτάνεις τού νέου, πολυμετοχικού Παναθηναϊκού είναι προτιμώτερο να παρακαλέσουν για τρίτη φορά τον Μπάγεβιτς να έρθει στην Παιανία από το να χαράξουν μακροπρόθεσμη στρατηγική μ' έναν καλό κόουτς. Η στήλη εύχεται στον κύριο Πεσέιρο καλή συνέχεια, τώρα που γλίτωσε από τους πράσινους Παράφρονες, περιμένει την δικαίωσή του σε θέματα, όπως το πόσο βελτιωμένος θα παρουσιαστεί ο Νίνης του χρόνου, ακριβώς επειδή δεν έπαιξε φέτος - και κρατά μιαν ατάκα από την συνέντευξη που έδωσε στην Καθημερινή τής περασμένης Κυριακής: "Αδύνατον να είναι το ποδόσφαιρο οργανωμένο όταν η κοινωνία είναι ανοργάνωτη. Όλοι έχουν ευθύνη να πάνε την κοινωνία μπροστά. Η εκπαίδευση δεν είναι ευθύνη μόνο των σχολείων..." Α ρε μάγκα, εσύ την κοπάνησες νωρίς...

• Στην ζωή και την Ιστορία, μόνον οι μεγάλοι μπορούν να αναδειχθούν, αν το θελήσει η μοίρα, σε τραγικούς ήρωες - οι υπόλοιποι το πολύ να φθάσουν στα όρια τού γελοίου. Ο αιωνίως λιπόψυχος Nicolas Anelka ανήκει στην δεύτερη κατηγορία: έχασε το τελευταίο πέναλτυ τού τελικού τής Τετάρτης, αυτό που τελικά έδωσε την κούπα στην United, με την φυσικότητα που θα σηκωνόταν από το κρεβάτι του μες στην νύχτα για κατούρημα - κι ύστερα ανέβηκε ατάραχος να πάρει το μετάλλιό του κι έκανε πλακίτσα με τον Platini, βεβηλώνοντας τα δάκρυα τού John Terry, που έχασε το δικό του πέναλτυ νωρίτερα, εκείνο που θα μπορούσε να κρίνει τα πάντα αλλά τελικά δεν έκρινε τίποτα, όπως ακριβώς χάνουν τα πέναλτυ οι ήρωες: σουτάροντας γεμάτα την μπάλα, σημαδεύοντας εκείνη την τρίχα δίπλα στο δοκάρι που θα κάνει το σουτ άπιαστο, χάνοντας την ισορροπία του μετά το σουτ, από την υπερπροσπάθεια. Για να στεφθεί πρωταθλητής ο επτάψυχος sir Alex, δύο blues έπρεπε ν' αστοχήσουν - ποιον έψαχναν στο τέλος οι κάμερες; Μα, φυσικά, τον ήρωα. Η στήλη ξεκλέβει λίγο χρόνο απ' τα πανηγύρια τού Old Trafford για να υποβάλει τα σέβη της στον Mr. Chelsea, κι ευελπιστεί πως η Ιστορία θα βρει τρόπο ν' αποκαταστήσει την ύβριν - όπως αξίζει και στους δύο.

Ο Δαίμων

Υ.Γ.1: Υπάλληλοι τής Deutsche Telecom αναμεμειγμένοι σε υπόθεση υποκλοπών; Αδύνατον...

Υ.Γ.2: Σε μποϋκοτάζ στα ζυμαρικά καλεί για ολόκληρη την εβδομάδα το Ινστιτούτο Καταναλωτή. Για να σε δω τώρα, αγωνιστή μου..._